این سناریو در اول جولای، زمانی که روابط آقای اوباما و رییس جمهور کرزی به تیرگی گرایید، آغاز شد. در این زمان آقای اوباما برای اولین‌بار در مورد چیزی که آن را گزینه‌ی صفر می‌خواند، صحبت کرد. گزینه‌ای که در صورت اجرا شدن آن تمام نیروهای ایالات متحده‌ی آمریکا بعد از سال 2014 افغانستان را ترک خواهند کرد.
آقای اوباما از این که رییس جمهور کرزی ایالات متحده‌ی آمریکا را به تلاش در انجام گفت‌وگوهای صلح با طالبان متهم کرد، به خشم آمده بود. آقای کرزی در ضمن آن، مذاکرات در مورد توافق‌نامه‌ای امنیتی که در نتیجه‌ی آن نیروهای آمریکایی بعد از سال 2014 در افغانستان باقی خواهند ماند را به حالت تعلیق در‌آورد.
امروزه با طمع و گستاخی آقای کرزی، مسئله‌ی گزینه صفری دوباره بر روی میز گفت‌وگوها خواهد بود. در حال حاضر، دولت آقای کرزی از هر‌کانتینر محموله‌های آمریکایی که به گفته‌ی دولت افغانستان به شکل غیر‌قانونی انتقال داده شده است، 1000 دالر جریمه در‌خواست می‌کند. نیروهای افغانستان راه‌های خروجی را تا زمانی که ایالات متحده جریمه‌هایش را پرداخت نکند، خواهند بست. آیا این برای شما اصلا قابل تصور است؟
در مورد این که ارتش ایالات متحده در 12 سال گذشته در افغانستان چه مقدار تجهیزات را به مصرف رسانده است، فکر کنید. همین اکنون دولت افغانستان میگوید که ایالات متحده‌ی آمریکا به دولت افغانستان از بابت چیزی که آن‌ها آن را محصول گمرکی می‌خوانند، باید بپردازد. نیروهای هوایی می‌تواند بخش زیادی از این تجهیزات را از طریق هوا انتقال دهند؛ اما وزارت دفاع آمریکا میگوید که این کار دو میلیارد هزینه می‌طلبد. چرا ما باید ا ین مبلغ را بپردازیم؟
کرزی این را خیلی خوب می‌داند که تجهیزات نظامی در افغانستان برای زنده نگهداشتن او، هم‌دستانش و مردم افغانستان بود. با این کارش من به آقای کرزی جایزه‌ی ناسپاس‌ترین، بی‌نزاکت‌ترین (و چند‌کلمه‌ی دیگری که درست نیست، ذکر کنم) رهبران دنیا را می‌دهم. او کسی است که پیوسته با صدای بلند سفیر و فرماندهان آمریکایی را متهم می‌کند و میگوید که هدف آمریکا در راستای جنگ علیه تروریزم (تجزیه‌ی پاکستان و ضعیف ساختن افغانستان) است.
این مسئله چند‌سال قبل در ویکی لیکس افشا شد و آقای کرزی در جریان صحبت‌هایش با مقام‌های آمریکایی در حالی که دیگران هم در آن جا حضور داشتند، در مورد آن صحبت کرد. ویکی لیکس هم‌چنین نامه‌ی آیکن‌بیری، سفیر ایالات متحده در افغانستان را نیز افشا کرد که وی در آن به واشنگتن نوشته بود که «کرزی پیوسته از مسوولیت‌هایش در مورد حکومت‌داری، توسعه و… شانه خالی می‌کند». هم‌چنین به احمد ولی، برادر آقای کرزی ا‌شاره شده بود که «همه می‌دانند که او یک مفسد و قاچاق‌بر مواد مخدر است». اگر سفیر آمریکا این را می‌داند، پس آقای کرزی حتما در مورد آن معلومات دارد؛ اما وی درین مورد کاری کرده است؟ مسلما نه. در ویکی لیکس آمده است که عمر زاخیل‌وال، وزیر مالیه به آمریکایی‌ها گفته است: «کرزی یک مرد بی‌نهایت ضعیف است. وی به حقایق گوش نمی‌دهد، ولی در عوض به شایعه‌های بازاری و دسیسه‌ها در برابر خودش باور دارد».
با وجودی که در یک‌دهه‌ی گذشته ایالات متحده‌ی آمریکا بیش از 100 میلیارد دالر برای توسعه‌ی افغانستان به مصرف رسانده است، با آن‌هم میزان سواد در افغانستان به 28 درصد باقی مانده است و افغانستان هنوز کشوری است که بالاترین میزان مرگ و میر ا‌طفال را به خود ا‌ختصاص داده است.
شواهد نشان می‌دهد که او کم‌ترین توجهی به سرنوشت مردم خود ندارد. بدون شک، هدف او ثروت‌مند شدن است. فراموش نکنید که وزارت مالیه‌ی این کشور بر ایالات متحده‌ای یک میلیارد دالر محصول گمرکی وضع کرده است، که این کشور برای مردم افغانستان سرک، مکتب، شفاخانه و… ساخته است. با وجودی که تقریبا یک‌دهه قبل دولت‌های افغانستان و ایالات متحده‌ی آمریکا قرار‌دادی را به امضا رساند که مطابق آن مؤسسات کمک‌رسانی از مالیه معاف اند.
تحقیقی که از سوی واشنگتن پست و ای‌بی‌سی‌نیوز انجام شده، نشان می‌دهد که حمایت آمریکایی‌ها از جنگ رو به کاهش است. مطابق به این تحقیق که در ماه جولای انجام شده، اکنون صرف 28 درصد مردم آمریکا به این عقیده اند که نبرد افغانستان ارزش جنگیدن داشت، که 11 درصد کاهش را از ماه مارچ نشان می‌دهد.
حتا قبل از وضع محصول گمرکی از سوی دولت افغانستان بر محموله‌های نظامی ایالات متحده‌ی آمریکا، اکثریت قاطع آمریکایی‌ها به شمول دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان به این عقیده بودند که زمان آن رسیده تا نیروها به خانه برگردند. البته ارتش ایالات متحده گفته است که جریمه را نخواهد پرداخت؛ اما کرزی در این مورد حتا یک کلمه هم نگفته است.
ارتش ایالات متحده‌ی آمریکا بارها درمورد انتقال محموله‌های نظامی از طریق هوا با وجود مصرف زیاد آن صحبت کرده است. این کار را نکنید! اوباما به حامد کرزی بگوید که مرزها را بسته نکنید و این کلاه‌برداری‌ها و زیاده‌خواهی‌ها را پایان بخشید، وگرنه گزینه‌ی صفر به سیاست رسمی دولت ایالات متحده مبدل خواهد شد.