نزدیک به یک سال از آغاز سفر کاروانی می‌گذرد که برای صلح و ختم جنگ ولایت به ولایت پیاده سفر کرده است. کاروان صلح هلمند، تا کنون با هشت عضو، در ۱۹ ولایت برای ختم جنگ و شورش‌گری سفر کرده و از این میان در ۱۱ ولایت هم علیه گروه طالبان گردهمایی‌های اعتراضی داشته است.
کاروان صلح‌خواهان هلمندی پس از سفری در ولایت ارزگان در ماه جدی امسال، در ولایت‌های هرات، فراه، هلمند، قندهار، زابل، غزنی، میدان‌وردک، خوست، پکتیکا، کابل، ننگرهار، لغمان و کنر علیه طالبان تظاهرات کرده است.
اعضای این کاروان در آخرین اعتراض‌شان که حدود یک هفته‌ی پیش (۲۸ و ۲۹ دلو)، در ۱۱ ولسوالی ولایت کنر، در شرق کشور، راه‌اندازی شد، از طرف‌های درگیر جنگ خواستند که آتش‌بس کنند. همچنان آنان در این گردهمایی اعتراضی از طالبان خواستنه‌اند که صلح کنند و از جنگ دست بکشند.
اقبال خیبر از اعضای این کاروان، سفر و اعتراضهایشان علیه جنگ گروه طالبان را «دوئل صلح با طالبان» خوانده، و می‌گوید که پرسش «چرا جنگ؟» بزرگترین چالشی است که آنان در برابر طرف‌های درگیر جنگ قرار داده‌اند. به گفته‌ی او، از میان این طرف‌ها، گروه طالبان تا کنون پاسخی به اعتراضی‌‌های‌شان نداده است.
آقای خیبر می‌افزاید که این کاروان در تلاش راه‌اندازی یک گردهمایی اعتراضی بزرگ، تا یک ماه دیگر (۴ حمل سال آینده‌ی خورشیدی) در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت شرقی ننگرهار است: «اعضای کاروان صلح سه‌ـ چهار روزی می‌شود که در ولایت ننگرهار آمده‌اند. ما قریه به قریه، مسجد به مسجد، برای هماهنگی یک اعتراض کلان مردمی در ننگرهار در جلال‌آباد می‌گردیم. این گردهمایی به مناسبت یک سالگی حرکت کاروان ما از هلمند، راه‌اندازی می‌شود.»
او می‌افزاید که اعضای کاروان تصمیم گرفته‌اند که برای راه‌اندازی این گردهمایی در همه‌ی ۲۱ ولسوالی این ولایت ناآرام بروند و حلقه‌های بزرگ مردمی را برای یک گردهمایی کلان علیه طالبان شکل دهند.
«دفتر قطر طالبان به ما وعده‌ی ملاقات داده است»
کاروان صلح‌خواهان هلمندی از آغاز شکیل‌گیری تأکید کرده است که نیروهای بین‌المللی در افغانستان، دولت افغانستان و گروه طالبان جنگ را قطع کنند. اکنون اقبال خیبر می‌گوید که از این طرف‌ها، دولت افغانستان و جامعه‌ی جهانی به آنان تعهد سپرده‌اند که برای صلح در کشور کار می‌کنند، اما دفتر سیاسی گروه طالبان در قطر به تازگی پذیرفته است که با اعضای کاروان صلح هلمند دیدار می‌کنند.
او می‌گوید: «پس از درخواست ما مبنی بر نشست با طالبان، حال اعضای دفتر قطر طالبان وعده داده‌اند که با ما دیدار می‌کنند، اما ما بازهم باور نداریم که این گروه با ما دیدار کند و حرف صلح‌جویانه‌ی ما را بشنود. آنان گفته‌اند که در جلسه‌ی‌شان با جامعه‌ی مدنی، از ما دعوت می‌شود و اعضای این گروه با ما صحبت می‌کنند.»
به گفته‌ی این عضو کاروان صلح‌خواهان هلمند، اعضای این کاروان در ولایت لغمان، شماری از فرماندهان محلی طالبان را به نشست و گفت‌وگو با اعضای کاروان صلح‌خواهی هلمند، راضی کرده بودند، اما شورای کویته‌ی طالبان با این تصمیم این فرماندهان مخالف نشان داده است: «ما در ارزگان هم یک نامه به ملاهبت‌الله آخند، رهبر گروه طالبان نوشتیم، اما او در جواب گفت که به نام کاروان صلح هیچ حرکتی را نمی‌شناسد.»
او می‌گوید که آنان همه‌ی راه‌های ممکن برای رسیدن به صلح و گفت‌وگو با طالبان را به کار بسته، اما تا کنون نتیجه‌ی عملی نداده است. آقای خیبر همچنان می‌افزاید که طالبان با وجود شنیدن صدای «پنجابی‌ها، ایرانی‌ها، روس‌ها و امریکایی‌ها» صدای شهروندان افغانستان را نمی‌شنوند و به حرکت‌های اعتراضی‌شان وقعی نمی‌نهد.
«رسانه‌ها به حرکت بزرگ ما توجهی ندارد»
اقبال خیبر با اشاره به بازتاب ضعیف گردهمایی‌های اعتراضی کاروان صلح‌خواهان هلمند در رسانه‌های کشور می‌گوید که آنان از رسانه‌ها به دلیل عدم پوشش و یا پوشش ضعیف حرکت‌های اعتراضی آنان، «گلایه» دارند. به گفته‌ی او، رسانه‌ها موضوعات حاشیه‌ای و کوچک آنان را بازتاب می‌دهند، اما موضوع جدی آنان را بازتاب نمی‌دهند. او می‌افزاید: «ما با وجود تحمل خطرات، برای ذهنیت‌سازی مردم افغانستان در ناامن‌ترین مناطق کشور سفر می‌کنیم و حتا در این مناطق اعتراض‌ها و گردهمایی‌هایی نیز شکل داده‌ایم و گزارش، ویدیو و صداها از این گردهمایی‌های خود را هم به رسانه‌ها فرستاده‌ایم، اما رسانه‌ها به پخش آن و بازتاب حرکت‌های صلح‌خواهانه‌ی مردم دلچسپی ندارد. نمی‌دانم دلیلش چیست.»
کاروان صلح هلمندی می‌گوید که با وجود وعده‌ی دیدار و گفت‌وگو با گروه طالبان، و کم‌مهری رسانه‌ها، آنان اعتراضهایشان را برای دست‌یابی به صلح ادامه می‌دهند: «ما تظاهرات خود را ادامه می‌دهیم و مردم خود را منسجم و آگاه می‌کنیم و به مردم خود معلومات اولیه راجع به صلح و اهمیت آن در کشور را می‌دهیم. این برای ما بسیار مهم است که مردم ما ذهنا صلح‌آمیز و صلح‌خواه شود.»