مقام‌های محلی ولایت فاریاب در شمال کشور می‌گویند که حدودپنج صد خانواده در روستای سرحوض ولسوالی پشتون‌کوت این ولایت، از دو ماه به این سو در محاصره‌ی طالبان قرار دارند.
محمد‌ولی رحمانی، فرمانده نیروهای خیزش مردمی مستقر در سرحوض به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که در مدت دو ماه مردم در این منطقه در محاصره‌ی طالبان قرار دارند و هیچ اقدامی از سوی مقام‌های حکومت مرکزی صورت نگرفته است.
آقای رحمانی گفت که هم اکنون نیروهای خیزش مردمی و شماری از نیروهای کماندو در این منطقه برای حفاظت از مردم حضور دارند اما طالبان تمام راه‌های مواصلاتی متصل به این روستا را بسته است.
این فرمانده خیزش مردمی افزود که مردم به آب، غذا و خدمات صحی دسترسی ندارند و در یک ماه گذشته 7 زن و کودک در اثر گرسنگی و بیماری جان باخته‌اند.
او که برای حفاظت از غیرنظامیان در برابر طالبان به سرحوض رفته می‌گوید که به تعداد 20 رأس اسب را سربریده و گوشت آن را به مردم منطقه توزیع کرده است. «35 اسب در اختیار داشتیم. 20 رأس آن را ذبح و به مردم توزیع کردیم تا چند روزی از گرسنگی نجات یابند.»
روستای سرحوض در ولسوالی پشتون‌کوت ولایت فاریاب در 50 کیلومتری شهر میمنه موقعیت دارد. به نقل از بزرگان محل، در این روستا حدود پنج صد خانواده زندگی می‌کنند.
مسوولان محلی فاریاب می‌گویند که راه‌های مواصلاتی برای نظامیان از دو سال به این سو مسدود بوده است ولی غیرنظامیان می‌توانستند که به مرکز ولایت رفت و آمد کنند.
اما باشندگان روستای سرحوض می‌گویند که گروه طالبان به آنان اجازه رفت و آمد به دیگر مناطق نمیدهند و از دو ماه به این سو، این روستا را محاصره کرده‌اند.
حسن، پیرمردی 70 ساله و از اهالی سرحوض به روزنامه اطلاعات روز می‌گوید که طالبان به آنان اخطار داده‌اند که باشندگان روستای شان «کافر» و «طرفدار نیروهای امریکایی» هستند.
این پیرمرد می‌گوید که طالبان غیرنظامیان را مورد لت و کوب قرار می‌دهند. او مدعی است که دو روز پیش کارمندان صلیب سرخ مقداری مواد غذایی را برای مردم روستای سرحوض آورده بودند که پس از توزیع آن، طالبان تمام خوراکه‌ی توزیع شده را از مردم روستا پس گرفته‌اند.
بی‌بی نازبان، خانم 60 ساله که نواسه‌اش در اثر گرسنگی جان‌باخته است می‌گوید، طالبان مواد غذایی که از حلال احمر افغانی گرفته بود را به زور و خشونت گرفته است.
بی‌بی نازبان که چهار ماه پیش پسر جوانش نیز در صفوف نیروهای امنیتی کشته شده است می‌گوید که طالبان«دست و پایش را بسته و نزدیک بود که کشته شود.»
از پشت گوشی، با صدای بغض آلود، به زبان ازبکی می‌گوید: «برای گرفتن کمک رفته بودم که جنگجویان طالبان آمدند. تمام مواد خوراکی کمکی را از من گرفتند و دست و پایم را بستند. یک نفر دیگر مرا از دست آن‌ها نجات داد. به من می‌گفتند که تو کافر هستی و بچه‌ی تو در جنگ ما مردار شده.»
آقای ولی رحمانی، فرمانده خیزش مردمی نیز افزود که جنگجویان طالبان هر نوع عبور و مرور را در مسیر این روستاها متوقف کردند و تنها 10بوری نان خشک از سوی کارمندان صلیب سرخ به مردم محل توزیع شده است و دیگر مواد غذایی را طالبان از مردم به زور پس گرفته‌اند.
او افزود که دو روز پی‌هم نیروهای کماندو، غذای‌شان را به مردم محل توزیع کرده‌اند.
چند روز پیش عکس‌هایی از نیروهای ویژه که در حال توزیع سهمیه‌ی نان‌شان به زنان و کودکان روستای سرحوض بودند، در شبکه‌های اجتماعی نیزدست به دست می‌شد.
محمد‌همایون عادل، رییس دفتر هلال احمر افغانی در ولایت فاریاب نیز گفت که او و همکارانش دو روز پیش مواد غذایی، آرد، برنج، روغن، لوبیا، شکر و خیمه به باشندگان روستای سرحوض توزیع کرده‌اند.
آقای عادل افزود که آنان برای 200 خانواده مواد خوراکی، خیمه و ترپال کمک‌رسانی کرده‌اند.
هرچند طالبان تا کنون در این مورد واکنش نشان نداده اما این گروه همواره ادعا کرده است که به غیرنظامیان آسیب نمی‌رساند.
مسوولان کمیسیون مستقل حقوق بشر می‌گویند، آن‌چه که طالبان در منطقه سرحوض فاریاب بر مردم روا داشته، خلاف ارزش‌های انسانی و اسلامی است.
بلال صدیقی، سخنگوی این کمیسیون می‌گوید که هر نوع اقدام که مانع دس‌رسی شهروندان به خدمات، آب و غذا می‌شود، نقض صریح کنوانسیون‌های حقوق بشر و قوانین نافذه‌ی افغانستان و خلاف ارزش‌های انسانی و اسلامی است.
جاوید بیدار، سخنگوی والی فاریاب نیز تأیید می‌کند که منطقه‌ی سرحوض از مناطقی است که از دو سال به این سو تمام راه‌های موصلاتی آن برای نظامیان بسته است.
آقای بیدار می‌گوید برای غیرنظامیانی که در محاصره قرار دارند، مواد اولیه کمک‌رسانی شده است.
نبی خان ملاخیل، فرمانده پلیس ولایت فاریاب در گفت‌و‌گو با خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی، محاصره‌ی روستای سرحوض توسط طالبان و کمبود موادغذایی در این روستا را تأیید کرده است.
جاوید بیدار، سخنگوی والی فاریاب نیز می‌گوید که طالبان سه روستا را در این منطقه محاصره کردند که شمار نفوس آن‌ها به پنج صد تا شش صد خانواده می‌رسد.
او می‌گوید که جنگجویان طالبان تمام عبور و مرورها را در مسیر این روستاها متوقف کردند و حتی اجازه‌ی رسیدن مواد غذایی را نیز به منطقه نمیدهند.
آقای بیدار افزود که این وضعیت سبب شده دو نفر در منطقه به شمول یک کودک از گرسنگی و سه نفر دیگر به دلیل بیماری جان بدهند.