افزایش چشمگیر زنان در تولید محصولات زراعتی در قندوز

زهراجویا
با آن‌که ولایت قندوز در شمال افغانستان از ولایت‌های ناامن کشور به‌شمار می‌رود، اما این ناامنی‌ها مانع فعالیت‌ و کار زنان زراعت‌پیشه در این ولایت نشده است. زنان در قندوز به‌صورت وسیعی به کشاورزی روی آورده‌اند و اکنون بسیاری از آن‌ها صاحب فارم‌های زراعتی مختص به خودند.
ریاست زراعت ولایت قندوز می‌گوید که زنان زراعت‌پیشه در این ولایت در تمام فصل‌های سال مصروف کار در باغچه‌های خانگی‌شان هستند.
ریاست زراعت ولایت قندوز تخم محصولات زراعتی را برای زنان زراعت‌پیشه به‌صورت رایگان توزیع می‌کند و زنانی که توانایی کشت و پرورش باغچه‌های خانگی را داشته باشند از آن استفاده کرده و برای خودشان کشت می‌کنند.
آماری که این نهاد به اطلاعات روز داده، نشان می‌دهد که در حال حاضر بیش از 700 زن در ولایت ناامن قندوز مصروف کار و زراعت هستند.
این زنان از سبزیجاتی مثل گندنه، پیاز، بادرنگ، گشنیز، بادمجان رومی گرفته تا حبوباتی مانند لوبیا، نخود و عدس در باغچه‌های خانگی‌شان کشت می‌کنند و آن را پرورش می‌دهند.
فضیله عظیمی، مسوول بخش اقتصاد خانواده‌های ریاست زراعت در ولایت قندوز گفت که زنانی که زمین و توانایی کار بیشتر دارند، محصولات‌شان را به فروش می‌رسانند و زنانی که زمین کمتری دارند در باغچه‌های خانگی‌شان می‌کارند و خودشان از آن استفاده می‌کنند.
خانم عظیمی افزود که همه‌ی محصولاتی که زنان زراعت‌پیشه از باغچه‌های‌شان به‌دست می‌آورند، مربوط خود آنان است و می‌توانند آن را بفروشند یا خودشان استفاده کنند.
ولایت قندوز در شمال‌شرق افغانستان یکی از ولایت های ناامن کشور است که افزایش ناامنی و حضور گسترده‌ی گروه‌های تروریستی بیشتر زنان این ولایت را خانه‌نشین کرده است.
با این حال، به نظر می‌رسد فعالیت زنان زراعت‌پیشه در این ولایت به مؤثریت حضور زنان در جامعه‌ی سنتی افغانستان افزوده است. خانم عظیمی می‌گوید با آن‌که ولایت قندوز از مناطق ناامن افغانستان است، اما روی کار و فعالیت زنان زراعت‌پیشه هیچ تأثیری ندارد.
او می‌گوید که بیشتر زنان در ولسوالی‌های خان‌آباد، امام صاحب، علی‌آباد و مرکز این ولایت مصروف کار و زراعت‌اند و گروه‌های مخالف مسلح دولت کاری به دهقانان و زنان زراعت‌پیشه ندارند.
خانم عظیمی گفت که در مرکز ولایت قندوز زنان از دو سال به این‌سو زعفران کشت می‌کنند که حاصلات این گیاه قیمتی بیشتر زنان را به زراعت و زمین‌داری تشویق کرده است.
نفوذ مخالفان مسلح دولت، جامعه‌ی بسته و سنتی و مهم‌تر از همه، عدم حاکمیت قانون از عمده‌ترین دلایلی است که زنان در ولایت‌های شمال به‌ویژه در قندوز نتوانند بیشتر فعالیت داشته باشند. اما خانم عظیمی می‌گوید که اکنون زمانی آن فرا رسیده که زن و مرد برای بهبود وضعیت زندگی‌شان و تأمین صلح و امینت در کشور تلاش کنند.
او گفت که سبزیجاتی از قبیل پیاز، گندنه، گشنیز، بادمجان رومی، مرچ، بامیه، بادمجان سیاه، کدو، مرچ و بسته‌های آچار و ترشی از مهم‌ترین فراورده‌های زراعتی زنان در ولایت قندوز است.
به گفته‌ی خانم عظیمی، بیشتر زنان زراعت‌پیشه مصارف خانواده‌های خویش را از فروش حاصلات باغچه‌ی خانگی‌شان تأمین می‌کنند.
افغانستان یکی از کشورهای زراعتی در منطقه و جهان است که بر اساس گزارش اداره‌ی همکاری بین‌المللی امریکا (USAID) 80 درصد مردم افغانستان به کشاورزی و مالداری مشغول‌اند و ۳۱ درصد درآمد ناخالص ملی از محصولات زراعتی به‌دست می‌آید.