اطلاعات روز: صبج دیروز (شنبه) خانوادههای 31 تن مسافر ربودهشده با تعدادی از فعالان مدنی به خاطر بیتوجهی حکومت در قبال سرنوشت این 31 مسافر، درهای وروی پارلمان را بستند.
آنان که برای 3 ساعت 8 دروازهی ورودی پارلمان را بسته کرده بودند، خواستار در اولویت قراردادن مسئلهی رهایی این مسافران شدند.
این حرکت فعالان مدنی نه تنها از سوی حکومت مورد توجه قرار نگرفت، بلکه تعدادی از وکیلها از دیوار ساختمان پارلمان داخل رفتند و حتا یکی از وکیلها به محافضانش اجازهی شلیک داد.
در عین حال، رضا خوشک، محمدعلی اخلاقی و بکتاش سیاوش نمایندگانی بودند که به جمع معترضان در این اعتراض پیوستند و از دولت خواستند که رهایی این مسافران را در اولویت کاری خود قرار دهد.
آنان گفتند که اگر حکومت نتواند برای رهایی 31 ربودهشده کاری کند، فرهنگ گروگانگیری روزبهروز در کشور نهادینه خواهد شد.
این در حالیست که دو روز پیش طالبان چهار تن از باشندگان ولسوالی مالستان را سر بریدند. آنان که از ولسوالی مالستان برای خریدن مواشی به ولسوالی اجرستان این ولایت رفته بودند، ابتدا توسط طالبان این ولسوالی ربوده میشود و سپس سر بریده میشوند.
همچنان شماری از شهروندان و فعالان مدنی دیگر در اعتراض به بیتفاوتی حکومت نسبت به سرنوشت 31 شهروند ربودهشده، تلفات سنگین نیروهای امنیتی در بدخشان و وضعیت آشفتهی امنیتی و اقتصادی در کشور در برابر درِ پارلمان دیگهای خالی را به صدا درآوردند.
آنان افزودند، در صورتی که حکومت به سکوت خود ادامه دهد و امنیت شهروندان را تأمین نکند، به اعتراضهای بزرگتر و حرکتهای کلانتر مردمی دست خواهند زد که پیامدهای ناگوار آن به دوش حکومت خواهد بود.
به باور این معترضان، حکومت وحدت ملی در مدت زمانی که از عمرش گذشته، امنیت شهروندان را بهدرستی تأمین نتوانسته است.
در اعلامیهی این معترضان آمده است، در حالی که تأمین امنیت شهروندان از مکلفیتهای اساسی حکومت میباشد، دولت امنیت شهروندان ربودهشده را تضمین نکرده است. آنان از سکوت نمایندگان مردم در پارلمان نیز انتقاد کرده و گفتند، دیگهای خالی را به عنوان زنگ خطر بر گوشهای ناشنوای سران حکومت وحدت ملی و وکیلان به صدا درآوردهاند.
این معترضان از دولت خواستند، در راستای آزادی 31 شهروند ربودهشده تلاشهای جدی به خرج داده و به خانوادههای آنان توجه کند. معترضان همچنان خواستار تأمین امنیت شهروندان افغانستان، تأمین امنیت شاهراههای مواصلاتی کشور و حمایت مادی و معنوی از خانوادههای قربانیان بدخشان شدند.
«ع و غ حیا کنید، 31 مسافر را رها کنید؛ دیگ ملت، مغز ملت، هردو خالی و بدخشانم» از شعارهایی بودند که این معترضان با خود حمل میکردند.