از نود و چهارمین سال‌روز استقلال کشور تجلیل شد

حامد کرزی با گذاشتن اکلیل گل پای مناره‌ی استقلال در کابل از 94‌مین سال‌روز استرداد استقلال کشور از بریتانیا تجلیل نمود. او گفت ما از اجداد مان یاد می‌کنیم که 94 سال پیش با وحدت و قبول قربانی بیگانه را از کشور راندند.

پس از کسب استقلال افغانستان در سال 1919 میلادی در زمان پادشاهی شاه امان‌الله خان، هم‌واره سال‌روز استقلال افغانستان با مراسم خاص نظامی و ورزشی و جشن‌ها برگزار می‌شد. تا تقریباً پنجاه سال پس از استرداد استقلال نیز این عنعنه‌ی ملی ادامه داشت.

پس از سرنگونی رژیم طالبان در سال 2001 نیز قسماً تلاش به عمل آمد تا از این روز تاریخی باهمان روال گذشته بزرگ‌داشت شود. اما با افزایش تهدید شورشیان برای برهم زدن این مراسم، دامنه‌ی برگزاری مراسم محدود‌تر شده رفت.

دیروز دوشنبه (28 اسد)، رییس جمهور کشور، در‌حالی که قطعات اردو به رییس جمهور در موجودیت بسم‌الله محمدی، وزیر دفاع ملی ادای احترام نظامی کردند، با گذاشتن اکلیل گلی به پای مناره‌ی استقلال افغانستان در کابل، از این روز بزرگ‌داشت به عمل آورد. در این مراسم بر‌علاوه‌ی سران دولتی، رییسان مجلس نمایندگان و مجلس سنا، داکتر زلمی خلیل‌زاد، سفیر پیشین ایالات متحده‌ی امریکا در افغانستان، جنرال جوزف دانفورد، فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان و شماری از سفیران و نمایندگان دیپلوماتیک مقیم کابل نیز شرکت داشتند.

حامد کرزی رییس جمهور طی پیامی به مناسبت این روز گفت: «تاریخ افغانستان مملو از افتخارات، کارنامه‌ها و فداکاری‌ها می‌باشد. ملت با شهامت و غیور ما در طول تاریخ با تجاوزهای زیاد و مشکلات ناشی از آن مواجه شده است؛ اما هیچ‌گاهی سر تسلیم برای بیگانه‌ها فرو نیاورده است. از همین لحاظ مردم افغانستان همیشه برای پاسداری از عزت، وقار و استقلال شان قربانی های زیادی را متقبل شده‌اند».

کرزی افزوده است: «ما افغان‌ها یک‌بار دیگر با هم‌دیگر تعهد می‌کنیم که در آینده نیز از دین، وطن و ناموس خویش در مقابل هر‌متجاوز، با شجاعت، وحدت و برادری دفاع می‌کنیم. بنابر‌این، هر‌بیگانه خیال حاکمیت بر افغانستان را از سر بیرون کند».

با آن که 94 سال پیش از امروز افغانستان به مثابه یک کشور مستقل و دارای حاکمیت ملی در جمع ملل جهان ظهور کرد و قرار است تا پایان سال 2014 میلادی نیروهای امنیتی ملی کنترول کامل امور امنیتی را از نیروهای خارجی در دست گیرند، تداوم جنگ و منازعه و بیم از آینده‌ موجب آن شده‌اند که مردم نتوانند مانند پنجاه سال پس از استقلال با اطمینان و خاطر‌جمعی در این جشن ملی شرکت کنند.

دیدگاه‌های شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *